 |
|
Tου Βασίλη Φραντζολά
Μόλις άκουσα χθες την είδηση από την τηλεόραση λέω ….
όπα κάτι μου θυμίζει…
Ο πρώην Υπουργός Οικονομίας κ. Χριστοδουλάκης σε ανοικτή του επιστολή στην καγκελάριο κ. Μέρκελ μεταξύ άλλων γράφει ότι «η Γερμανία δεν ήταν και αυτή έτοιμη να μπει στην ΟΝΕ επειδή έκανε το τέχνασμα να κρύψει τις ζημιές των νοσοκομείων μετατρέποντας τα σε … ανώνυμες εταιρείες».
Δεν ξέρω βέβαια ακριβώς το τέχνασμα που κάνανε οι φίλοι Γερμανοί με τα νοσοκομεία τους, αλλά αυτό με το που το άκουσα μου έκανε αμέσως κλικ.
Το ίδιο τέχνασμα αλλά από την ανάποδη φαίνεται ότι έχουν κάνει οι φίλοι μας όχι στην Γερμανία αλλά στην φαληρημένη Ελλάδα με την δημιουργία ξεχωριστών Ομόρρυθμων Εταιρειών σε κάθε μαγαζί που ανοίγουν.
Παλιά μου τέχνη κόσκινο. Γιατί το κάνουν; Όχι μόνο για να κρύβουν από τα μάτια του ανταγωνισμού τα (τεράστια φαντάζομαι) κέρδη των επιτυχημένων LIDL, αλλά κυρίως για να μην υπόκεινται στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία περί τριγωνικών (ενδο-ομιλικών) συναλλαγών, αφού με τις Ομόρρυθμες Εταιρείες ξεφεύγουν τους ελέγχους.
Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα φοροδιαφυγής που έχει πλέον πολύ μεγάλη σημασία και ουσία σε μια χώρα που μαζεύει μακαρόνια και ρύζια στα καρότσια των σούπερ μάρκετ για να ταΐσει αυτούς που δεν έχουν στην κυριολεξία να φάνε. Θα προκαλέσω τον όποιο «αρμόδιο» να απαντήσει σε αυτά που γράφω.
Να τα διαψεύσει. Να μας πει δηλαδή ότι έτσι όπως είναι διαρθρωμένο το LIDL σε εκατοντάδες Ομόρρυθμες Εταιρείες μπορεί να εφαρμοστεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις τριγωνικές συναλλαγές. Ξεκάθαρο το ερώτημα. Να μας φύγει η απορία και να ζητήσουμε και συγγνώμη από πάνω μόλις μας πείσουν.
Πως γίνονται όμως γενικά αυτές οι ενδο-ομιλικές συναλλαγές και τι επίπτωση έχουν;
Η μαμά εταιρεία που είναι στο εξωτερικό παραγγέλνει τα είδη που θα εισαχθούν σε άλλη εταιρεία που οι ίδιοι έχουν στήσει π.χ. σε Μάλτα ή σε Κύπρο και όπου έχει χαμηλό φορολογικό συντελεστή 10% ή 15%. Αυτή η δεύτερη (η ίδια ουσιαστικά με την μαμά αλλά με άλλη νομική μορφή) πουλάει με πολύ μικρό κέρδος τα ίδια πράγματα εδώ στα κατεχόμενα! Οπότε εδώ μένει ένα μικρό κέρδος και ένα μικρό ποσό φόρου για να δικαιολογείται η παρουσία τους. Έτσι έχουνε διπλό όφελος.
Και έλεγχο των τιμών τους να τις πηγαίνουν όσο ψηλά θέλουν και το κυριότερο να πληρώνουν πολύ λιγότερους φόρους από τους ιθαγενείς. Το κυριότερο όμως είναι και να μην μπορούν αν ελεγχθούν με το σύμπλεγμα εκατοντάδων Ομόρρυθμων Εταιρειών για τις ενδοομιλικές συναλλαγές. Σου λένε… δεν μας αφορά εμάς αυτή η ιστορία, κάθε λιμάνι και καημός, κάθε Ομόρρυθμη Εταιρεία και πόνος !
Αν έχετε ψωνίσει από το LIDL και έχετε μία απόδειξη φυλαγμένη για τον κ. Στουρνάρα, κοιτάξτε επάνω τι λέει. «LIDL ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.» και ακολουθεί η διεύθυνση του καταστήματος. Δεν είναι μάλιστα σκέτη Ομόρρυθμη Εταιρεία είναι ΚΑΙ ΣΙΑ. Έτσι έχει και έναν δεύτερο συνέταιρο, φυσικό πρόσωπο, αλλά ετερόρρυθμο εταίρο, δηλαδή χωρίς ευθύνη. Οπότε έτσι φτιάχνει με διαφορετικά φαντάζομαι άτομα διάφορα εταιρικά σχήματα για να κάνει τη διαφορά από μαγαζί σε μαγαζί.
Οπότε κανένα μαγαζί LIDL δεν μοιάζει εταιρικά με το διπλανό του LIDL! Υποθέτω πως όλες οι εταιρείες του συγκροτήματος είναι Ομόρρυθμες Εταιρείες, και η μεταφορική τους, και οι αποθήκες, όλα. Είναι; Οπότε ποια είναι η μαμά εταιρεία που θα ελεγχθεί για ενδο-ομιλικές συναλλαγές;
Εδώ εμφανίζεται ένα πλέγμα εταιρειών που από μόνες τους αδυνατίζουν πλήρως την εφαρμογή της νομοθεσίας. Και αφού φορολογικά δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Ομόρρυθμης Εταιρείας και Ανώνυμης Εταιρείας, γιατί ακολουθούν αυτό το πολύπλοκο σχήμα με τις εκατοντάδες Ομόρρυθμες Εταιρείες και ΣΙΑ;
Όσο γράφω τις γραμμές αυτές αισθάνομαι ότι τα έχω πάρει για τα καλά. Ξέρω ότι όλοι «τα ξέρουν», από όλες τις πάντες δεξιά και αριστερά… και δεν μιλάει κανένας. Η νομοθεσία για τις ενδο-ομιλικές σέρνεται από το 2011, αλλά αυτή αφορά «κανονικές» εταιρείες, πολυεθνικές με μαμά και τα τοπικά παιδάκια της. Εδώ στην περίπτωση του LIDL όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Έτσι τελικά πληρώνουμε βασικά είδη ιδιωτικής ετικέτας LIDL (άρα απολύτως συγκρίσιμες τιμές…) ακριβότερα από τη Γερμανία κατά μέσο όρο 88% ή από την Ισπανία κατά 56% και οι φόροι από τα τεράστια κέρδη τους ξαναγυρίζουν στη Γερμανία αντί να μένουν εδώ. Αυτή είναι η ουσία των καταστρατηγούμενων ενδο-ομιλικών συναλλαγών.
Οι αναλογούντες φόροι (εκατοντάδες εκατομμύρια) δεν πληρώνονται εδώ αλλά πάνε αλλού. Τα στοιχεία όπου έχουν καταγραφεί αναλυτικά οι διαφορές τιμών 12 βασικών καθημερινών τροφίμων και αναλωσίμων μεταξύ LIDL Ελλάδος, Γερμανίας και Ισπανίας έχουν από πέρυσι δοθεί σε όλους τους «αρμόδιους». Είναι σκάνδαλο και οι τεράστιες διαφορές τιμών και η αναισθησία του συστήματος.
Έχουν νομίζω την εντύπωση ότι τίποτα, ποτέ, κανέναν δεν μπορεί να ταρακουνήσει ένας απλός πολίτης που γκρινιάζει. Είδομεν.
*O Βασίλης Φραντζολάς είναι Food Policy M.Sc. Σύμβουλος Επιχειρήσεων
